Ministranci - to przeważnie młodzi chłopcy, którzy po odpowiedniej formacji zostają przyjęci podczas stosonego obrzędu liturgicznego do grona usługujących przy ołtarzu. Strój ministranta stanowią : komża, sutanka, kołnierzyk i alba przepasana cingulum /sznurem/. Na temat służby ministranckiej pisze wiele dokumentów Kościoła, ale najważniejszym jest Konstytuca o św. Liturgii Soboru Watykańskiego II, który w artkule 29 mówi: " ministranci, lektorzy, komentatorzy również pełnią funkcję duszpasterską".
Kto to jest ministrant? ,,Ministrare" ( z łaciny ) znaczy ,,służyć". Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ,,ministrant" wskazuje na szczególnie na służbę we Mszy świętej. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Ministrant jest tym, który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty,które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawić i wskazać na inną rzeczywistość. Ministrant powinien sam być ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych! Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii" nie tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać ! ,,Uczestniczyć w liturgii" to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując ! Patron ministrantów – Św. Dominik Savio Dominik Savio został ochrzczony w dniu narodzin. Jego rodzicami byli: Karol Savio – rzemieślnik i Brygida Gajato – wiejska krawcowa. Niebawem ojciec wraz z rodziną przeniósł się do wioski Murialdo. Dominik uczęszczał do szkółki prowadzonej przez miejscowego proboszcza, a potem do szkoły w Castelnuovo d`Asti. Już w wieku 5 lat służył do Mszy Świętej. Znaczna odległość do kościoła oraz trudne warunki pogodowe nie przeszkadzały mu w posłudze oraz modlitwie. Zapytany czy nie boi się chodzić sam tak daleko, odpowiedział: "Nie jestem sam. Jest ze mną Najświętsza Maria Panna i mój Anioł Stróż." Dnia 8 kwietnia 1849 r. w Wielkanoc przyjął pierwszą Komunię Świętą. Ze strony księdza proboszcza był to akt odwagi, gdyż w owych czasach panowało przekonanie, że do sakramentów pokuty i ołtarza należy dopuszczać w wieku znacznie późniejszym. Z okazji pierwszej komunii Dominik Savio napisał w książce do nabożeństwa następujące postanowienia: "Będę często spowiadał się i komunikował, ilekroć mi na to zezwoli mój spowiednik. Będę święcił dzień święty. Moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja. Raczej umrę niż zgrzeszę." Od września 2018 r. opiekunem tej grupy jest ks. Paweł Pernal.
------------------------------------------------ ----------------------------------------
Zadaniem ministranta jest poznawać liturgię oraz nią żyć a przede wszystkim służyć przy ołtarzu podczas Mszy św. i nabożeństw: - w niedzielę, - raz w tygodniu, - uczestniczyć w zbiórkach ministranckich raz w tygodniu. Ministrant modli się, kocha Boga, jest przykładem dla innych, oraz często przyjmuje Komunię św. ...................................................................... Modlitwa przed służeniem Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko tobie. Amen. Modlitwa po służeniu Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe me życie, szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. <><><><><><><><><><>&a mp;a mp;a mp;a mp;l t;><<><><><><><><><>><<> <><><> >><><><><>< Hymn ministrancki
Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie to nasze rycerskie hasło. Ono nas zawsze prowadzić będzie i świecić jak słońce jasno. Naprzód przebojem młodzi rycerze Do walki z grzechem swej duszy Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty Z nim w bój nasz zastęp wyruszy. Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie Podnosząc w góre swe czoła. Przed nami życie rozkwita w wiośnie Odważnie, bo Jezus woła.
|